Dit is waar onze reis begint. Begonnen met een eenvoudig idee, gevoed door een diepe passie. Sluit je aan. We zijn blij dat je hier bent om deel uit te maken van ons verhaal.

 

Alles begon toen ik van de dokter hoorde dat ik Fybro  (fybromealgie) had en ik me moest leren ontspannen.

Ik maakte dan kennis met meditatie. Hierbij leerde ik me te ontspannen maar ook het opspannen van de spieren, het verschil leren aanvoelen (lijkt dom maar heb dit terug moeten aanleren). In het leren bewegen met fybro leerde men mediteren, en ja ik was gebeten.

Toen de kennis van mijn aandoening gedaan was, begon ik te zoeken naar mediteren hoe kan het anders, welke mogelijkheden bestaan er. De verschillende methoden. Ik ging daarna naar een plaats waar ik leerde op ademhaling letten , de verschillen in de meditaties, heb er dan ook verschillende workshops in gevolgd. Daar leerde ik een sjamaan kennen 'Ahamkara', ik volgde een workshop, dan nog een, enz. Ondertussen begon ik dan ook zelf mensen te begeleiden, de meditaties zelf uit te schrijven, en workshops erin te geven.

Maar de workshops van Ahamkara bleven bij mij zinderen, ik volgde dan ook de workshop van verschillende totem dieren: waaronder de wolf, de beer, enzovoort. En deze bleven mij triggeren, het verbinden ermee vond ik zalig, de rust leerde ik kennen, en me vrij voelen.

Dankzij hulp van Gil, ging ik bij hem dan ook de course Sjamaan volgen, na vallen en opstaan in eerste fase, heb ik het verder afgewerkt.

Je komt echt jezelf tegen!

Ik begon me meer en meer erin uit te diepen, ondertussen al meerdere workshops gedaan en nog een nieuwe course erbij genomen nl: 'orgaanhealing'. Daar heb ik mijn lichaam en mijn kwaaltjes leren kennen. Nu help ik hier ook bij andere mensen, en oefen ik heel veel. Bij verschillende mensen, verschillende tradities aangeleerd zoals bij Paul en Myriam heb ik de munayki, Gerda en Paul waar ik ook veel van de workshops heb meegepikt oa klankschalen. Reiki is de volgende.  Ik blijf niet stil zitten. 

Mijn eigen plaatsje om dat allemaal te kunnen doen, dat was mijn doel. Dankzij hulp van mensen zoals mijn papa, buren, goede vrienden en ja nog eens Gil, is deze er ook gekomen. Ook met de up and downs momenten, maar ps: ben er wel fier op, niet opgeven en doorgaan.

 

Zoals ze zeggen oefenen baart kunst.

 

Alles begon bekend te worden en raar maar waar ik heb van in begin het gevoel dat ik het al kende. Ik geniet elk moment. Ik heb op andere manier leren anderen helpen.

Ondertussen kan ik zeggen: - dat ik er sterker van geworden ben en nog steeds sterker word - heb leren beslissingen nemen - me beter leren voelen met mezelf - hoofdstukken  afgesloten en knopen doorhakken - grote kuis gedaan in elke zin van het woord.

Het belangrijkste voor mij is mezelf zijn, niet naar anderen kijken, en ook niet denken: wat kunnen anderen van mij denken.

Ik ben wie ik ben, vind je het niet goed loop gewoon door. Is een teken dat je niet bij me hoort.

Twijfel ik of weet ik geen antwoord, de spirits zijn er en die tonen me wel de weg.

En ja zoals vele mensen: Ik heb van die dagen dat ik zelf denk, kan ik dat wel?, maar dit duurt maar een paar minuten want dan krijg ik heel vlug signaal:

JAwel, ik weet beter! En ja hoor het gaat voorbij.