Soms vraag ik me af: Moet ik verder doen of zou ik beter alles aan de kant zetten.
Meestal is dit maar van korte duur.
De spirits helpen je op weg, dit kan door kleine boodschappen, kleine tekens, afbeeldingen die steeds terug komen, dieren die op je pad komen. ( ik had het met een witte vlinder en de buizerd, ik zag ze meer en meer, en ja ik vond waarom ze bij me kwamen). Alleen moet je ze willen zien (en ps als je de eerste keer niet ziet niet mee inzitten, er komt op een of ander manier altijd een andere kans). Ik heb er jaren overgedaan voor ik het door had.
Wat ik ook deed het kwam terug op mijn pad. Toen ik 16 was kwam het al op mijn pad, maar toen wou ik dat zeker niet. Ik was te jong en ze bekeken me als een marsmanneke want ik was toen gothic girl. Dus neen dank u.
Juist voor de corona begon ik met meditaties want ik had fybro en moest me leren ontspannen. Toen begonnen de tekens opnieuw. Door deze meditaties begon ik uit te zoeken wat , bij wie, welke meditaties, want er zijn er heel veel.
Ondertussen schrijf ik ze zelf volgens wat ik voel, wat is de nood, waar kan ik helpen, ....
Ik heb veel mensen op mijn pad gekregen sindsdien: dat ging van sjamanen naar mensen in de gezondheid, andere technieken om je te leren ontspannen via pc, Myriam en Paul, Claudia en haar man, en nog vele anderen, maar ook de mensen die samen met mij een workshop volgden , of cursussen en opleidingen gevolgd hebben.
Sommige komen alleen voor een les, een moment, bij twijfel, ... Maar dat besef je meestal maar later.
Elke keer dat ik voordien twijfelde kwam er iemand of een opleiding op mijn pad. Hierbij krijg je boodschappen, die ik toen niet zag ( ook al lag het er vinger dik op) ik zag het niet.
Maar de tekens helpen je wel.
En neen niet mee inzitten ik stop niet, ik vul mijn hart steeds met liefde en dankbaarheid na een healing, de smile op de gezichten. Ik heb iemand kunnen helpen en ik word groter. Zelf kleine meiden worden groot.
Fier op wie en wat ik geworden ben: en ja soms met vallen en opstaan.
Knopen doorhakken heb ik ondertussen toch al heel wat gedaan, maar wel zonder spijt.
Alles voelt heel goed aan: altijd klaar voor de volgende stappen.
Omring je met mensen die je lief hebben en je steunen!
En van 't weekend heb ik weer een nieuwe stap erbij.
Uitzonderlijk komt er maandag een nieuwe blog.
Duimen maar.
Reactie plaatsen
Reacties